Dan doet de CEO het toch lekker zelf?

Het niveau van de jaarverslagen van de AEX-fondsen is zo laag, dat de jury van de FD Henri Sijthoff-prijs een krachtig statement maakt (FD, 10 november 2014). Geen nominaties voor de jaarverslagen-award in deze categorie. De verslagen zijn te zeer gejuridiseerd en de teksten zijn te mechanisch, met te veel tekstsjablonen die elk jaar opnieuw worden ingevuld.

De jury heeft bij monde van Erik van de Merwe (commissaris bij onder meer Achmea) een tip voor volgend jaar: laat het verslag niet door de ‘stafdiensten’ schrijven, maar doe het als bestuur en commissarissen zelf. ‘Bestuur en commissarissen kunnen veel beter de helikopterblik geven en de boodschap uitdragen.’

Wat krijgen we nou? Als het management, waaronder de directeur corporate communicatie, niet in staat is op hoofdlijn te vertellen wat er speelt in een bedrijf, heb je een heel ander probleem. Of het bestuur communiceert onvoldoende met het management, of het management is niet in staat de hoofdlijn krachtig te verwoorden. Het jaarverslag dan maar zelf gaan schrijven als bestuur is niet de oplossing.

Als je klanttevredenheid onvoldoende is, gaat het bestuur dan ook zelf de klachtentelefoontjes opvangen?

Verschenen in het FD op 15 november 2014

2 Responses to Dan doet de CEO het toch lekker zelf?

  1. Dit probleem is al ruim 10 jaar going strong. Het heeft niks met de competentie van desbetreffende directeur te maken, want waarom is er dan werkelijk geen enkel bedrijf genomineerd? Het is glashelder, de kwaliteit van jaarslagen hangt samen met de huidige normen rond communicatie die bedrijven zich stellen. En dat is: je beter/bijzonderder voordoen dan je bent! Jaarverslagen zijn marketingfolders geworden, een gelikte ‘alles is hier fantastisch’ corporate spin, plaatjes met lachende mensen, ronkende one-liners met woorden als innovatie, duurzaamheid, uitdagingen, betrouwbare partner enz. Vaak ook een mooie jonge vrouw erbij, die haar kansen benut, en zich zo lekker ontwikkeld…. Het is tenenkrommend, en eigenlijk trapt er ook geen hond meer in. De glossy communicatie draagt dan ook bij aan het structurele wantrouwen wat er heerst jegens grote organisaties.

  2. Bram van Leeuwen deed dat wel ja. Grote crisis? Eerst de boel organiseren, en daarna zelf de handen uit de mouwen. En net zo lang doorgaan tot het probleem opgelost is. Wat niet wil zeggen dat zoiets gewoonte moet worden, want dan heb je een structureel probleem, als bestuurder zijnde. Dus de vraag is zeker gerechtvaardigd. Moet de CEO het lekker zelf doen? Ja, als het nodig is. Maar het moet niet nodig zijn. En als het wel nodig is, wie zijn schuld is dat, hm?

Leave a reply